Namaste beste mede reisgenoten op afstand,

De eerste week van het het vrijwilligerswerk was toen aangebroken. Toch weer altijd spannend! Ik doe het project kinderopvang/lesgeven. De school is 1 minuten lopen van het huis waar ik zit, dus de stappenteller gaat niet heel blij zijn….Over het project vertel ik in het volgende verslag meer. Dit omdat ik afgelopen week de adventure week gedaan heb en devkomende twee weken nog vrijwilligerswerk ga doen. Ik heb besloten om op dit project te blijven. Ik had nog 1 week constructie geboekt maar heb van andere gehoord dat dit tegenvalt en er niet veel te doen is.  Ach toch maar een korte omschrijving van het project. De kinderen (ongeveer 13-15 kinderen, ligt er aan aan of iedereen er is) zijn rond de 3-11 jaar. De groep is opgedeeld in twee groepen. Ongeveer 3-7 jaar en 8-11 jaar. Het lesgeven is lastig! Maar wel een uitdaging en ook om andere te leren en bij te brengen. Gelukkig mag er ook zo nu en dan gespeeld worden. Op donderdag hebben wij van een aantal kinderen de haren gewassen omdat zij luizen hebben. Helaas hoort dit erbij bij deze arme kinderen. De week erna zijn deze kinderen nog een keer gewassen. Dit zet natuurlijk niet echt aan maar alle kleine beetjes helpen zullen wij maar zeggen.  

Het volgende verslag zal ik uitgebreider vertellen over dit project. 

Op dinsdag (die week van het project) ben ik nog met iemand naar de Bouddanath tempel geweest. Dit is een van de grootste Stuppa in Azie. Omdat er vroeger veel mensen vanuit Tibet hiernaar toe gevlucht zijn er veel Boeddhistische Stuppa’s. Deze is erg populair. Hier lopen ook veel monniken rond. Vanuit de dakterrassen daar had je een super mooi uitzicht op de stuppa. Op donderdag zijn wij met een grote groep uit eten gegaan. Op zaterdag ben ik met mijn naamgenoot en een lokaal iemand (die had de andere Ronald ontmoet) met een lokale bus naar het standbeeld gegaan van Lord Shiva. Dit ligt buiten Bhaktapur. De busrit was erg goedkoop voor zo lang durende rit. Het standbeeld is een van de grootste standbeelden van Lord Shiva in de wereld. Het standbeeld lag op een berg. De stappenteller was nu wel blij met mij. Het standbeeld is 44 meter hoog. In de middag zijn wij naar een van de heiligste plekken gegaan voor het Hindoeïsme. Dit betreft het Pashupatinath complex. Dit is een van de grootste complexen en belangrijkste tempels in Nepal en zelfs India. Op het complex is o.a. een crematorium. Echter is dit openbaar en buiten dus iedereen kan dit zien en ruiken. Erg raar maar ook weer mooi om te zien. Ook de mensen die dit beleven. Verder staan er natuurlijk veel tempels op het complex. Maar ook veel parken en natuur. Heleboel mensen komen ook hier aan de drukte van de stad te ontsnappen, alhoewel het complex in de stad ligt merkt men niks van de drukte. De lokaal persoon mocht niet met ons mee, omdat zij dachten dat die anders als gids zou optreden en dat mag weer niet….Ja, rare regels daar. Zo is hier ook een regel dat als je een koe dood je 10 jaar de bak indraait. Tsjaa, de koe is nu eenmaal heilig. Net zoals ik natuurlijk heilig ben….. Bij de tempel zat ook nog een grote gouden tempel. Echter mochten wij hier naar binnen of ik moest mij snel tot het Hindoeïsme bekeren. U snapt, ik ben naar binnen gegaan. Oeps sorry het woordje niet vergeten….. 

Helaas konden wij niet naar binnen. Echter zag het er vanbuiten ook mooi uit hoor. Hierna zijn wij teruggegaan en hebben nog wat gegeten en gedronken in de buurt bij ons huis. En toen was het zondag. De rustdag. Dus niet veel gedaan. Richting de ATM, de grote supermarkt, daar lunch en in avond Ajax luisteren en kijken. Kampioenen!! Omdat twee Duitse jongens ook de adventure week wouden doen is die naar maandag verplaatst voor mij. Dus maandag op tijd op (6:30 taxi naar busstation) om de adventure week in te luiden. De busrit duurde een uur of 3,5. Echter zijn het niet de beste wegen in Nepal, dus slapen en lezen of film kijken is lastig….Ach dan maar om je heen kijken. De bus bracht ons naar de locatie voor de nacht en het startpunt waar wij gingen raften. Op maandag hebben wij 10 km geraft. Af en toe mochten wij de boot uit om te zwemmen in de rivier. Het water was wel erg koud, maar ja wel verfrissend. De maandag was het stuk wat wij hadden gevaren nog niet heel wild. Echter werden wij natuurlijk wel goed nat. Als overnachting hadden wij een tent….Ja hoor mijn hart maakte een vreugdedans want jullie weten hoe gek ik ben op kamperen. NOT!!! Maar ja, het is wel eens leuk om mee te maken. De tent stond dicht bij de rivier en het bed bestond uit een yoga matje… Ach ff doorbijten. De volgende dag gingen wij met een jeep ergens anders naar toe en gingen wij vanuit daar raften naar het startpunt van maandag. Ook weer zo 10 km. Dit stuk rivier was een stuk wilder…. Dus lekker nat worden en aangezien mijn evenwichtsorgaan niet heel sterk is voor de zekerheid ook maar af en toe in de boot laten vallen. Het was wel een super gaaf avontuur! Heel blij dat ik het gedaan heb. Eind van de ochtend zijn wij met de bus doorgereden naar Chitwan. Dit is een natuurresort/park. Wij verbleven hier in een resort. De naam Center Park. Nederland is toch dichtbij zo. De kamer was voorzien van heerlijke bedden en een douche!! Zo lekker. En het resort had ook nog een zwembad. Dus eerst maar zwemmen en bijslapen. De zonsondergang hebben wij bekeken in het natuurpark. Echter was er op het eind veel bewolking dus helaas… Wat wel leuk was dat er een aantal Indiërs heeeeelll uitgebreid op de foto wouden met ons. Altijd lachten… In de avond nog een (tegenvallende) dansshow en na het eten op tijd naar bed. 

Op woensdagochtend zijn wij met een bootje door het park gevaren. Hier zagen wij een aantal krokodillen en vogels. Tevens nog een kleine wandeling gemaakt. In de middag nog een vier uur durende jeepsafari. Dit viel erg tegen. Heel weinig dieren gezien (1 neushoorn en wat herten). Het gras stond vrij hoog en het was het heetst op de dag….Niet zo slim tijdstip denk ik. Toen wij terug kwamen nog ergens biertjes gekocht en gezwommen. Voor het eten en na het eten nog een biertje gedaan en toen bed. En ja hoor, het was woensdag 15 mei dus ff kort slaapje om wakker te worden en naar Ajax te luisteren! Ik heb wat over voor mijn Club. Helaas heeft het verkoudheidsvirus mijn lichaam ook gevonden. (niet zo gek, met die kinderen op de opvang en in het vrijwilligershuis heerst het ook). Dus de 6 uur durende busrit terug was niet heel erg aangenaam. Op vrijdag stond er nog een hike op het programma. Helaas heb ik deze laten schieten aangezien ik mij niet goed voelde om intensief te wandelen. Ach, wie weet kom ik nog eens terug Nepal! De vrijdag dan maar gebruikt om te kijken wat ik na Nepal wil doen. Dit gaat een rondreis door Thailand worden. En daarna tijdelijk terug naar Nederland om mijn trouwe volgers te zien en mijn geliefden. Die mis je wel zo af en toe hoor -;).

Op zaterdag ben ik met een grote groep weer richting de Bouddanath stupa gegaan. Mede omdat het vandaag de verjaardag was van Buddha. Dus lekker druk. Hierna zijn wij richting Thamel gegaan. Dit is het oude toeristische centrum. Eerst naar Durban Square met allemaal tempels en paleis. Helaas waren de gevolgen van de aardbeving van 2015 hier nog goed te zien. Er stond nog veel in de stijgers of waren aan het verbouwen. Na de lunch nog wat geshopt (met name de meiden die mee waren) en nog met een Duitse jongen wat gedronken en avondeten gedaan. Eerst wou hij nog Duits voetbal kijken maar de vermoeidheid sloeg snel toe. Dus op naar huis. De zondag weer rustig aan. Veel mensen die tijdelijk naar het klooster gaan en aantal die weggingen. Gelukkig zijn er ook weer flink wat nieuwe bijgekomen. Met een aantal nog ergens geluncht (KFC). Daarna was het voorbereiden op een nieuwe (werk)week. 

De adventure week was erg leuk! Helemaal het raften was erg gaaf om mee te maken. Ook het resort was heerlijk. Verder gaat het hier goed, op de verkoudheid na. Die blijf ik denk ik komende twee weken wel houden aangezien ik met de kinderen ga werken. Volgende keer meer over het vrijwilligerswerk. Zo, jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Een zonnige en warme groet! 

p.s. de foto’s staan ook online. Duurde ff maar uiteindelijk toch gelukt. 

Groeten Ronald